Cees Eenhoorn, bestuurslid van Liberaal Groen en duo-raadslid in Amsterdam, schrijft samen met de woordvoerders energie van D66 en SP in Het Parool dat gemeenten de ruimte moeten krijgen om windmolens te plaatsen. De provincie werkt echter niet mee.
Noord-Holland kent een ideale plek voor windmolens: in en rondom het Westelijk Havengebied. Tussen de rokende fabriekspijpen en hijskranen zullen weinig inwoners klagen over horizonvervuiling. Er is grond beschikbaar en Amsterdamse ondernemers staan te springen om in windenergie te investeren.
De provincie eist echter dat windmolens minstens in een rij van zes en ook nog eens op 600 meter afstand van de dichtstbijzijnde woning worden geplaatst. Dat is twee keer zoveel als de landelijke norm van 300 meter.
In het Havengebied is dit nergens passend want de Noordelijke IJ-oever loopt niet recht, het haventerrein kent geen insteekhavens op gelijke afstand tot elkaar en een industriegebied heeft geen ritmische horizon tussen de fabriekspijpen en hijskranen.
Dan eist de provincie ook nog eens dat voor iedere nieuwe windmolen er twee oude windmolens elders in Noord-Holland verdwijnen. En daar betalen de bouwers van nieuwe windmolens voor.
De overheid zou duurzame initiatieven moeten stimuleren, in plaats van onnodige kosten en regels op te leggen. De provinciale regels zijn door hun starheid ontoepasbaar in de Amsterdamse praktijk.
Lees het hele opiniestuk hier.